Wie de corruptieschoen past… – Parbode Sneak Peek

Het politieapparaat (van Suriname) is volkomen corrupt. Deze uitspraak van enkele maanden geleden, deed mr. dr. Jennifer van Dijk-Silos, hoofd Onafhankelijk Kiesbureau, adviseur van de president, ex-minister van Justitie en Politie, en sinds recente datum hoofd van de uitvoerende unit van de National Risk Assesment. Zoveel verschillende petten op, die allemaal raakvlakken hebben met het werk van de politie, en mevrouw ‘klaagt’ dat over corruptie bij het politieapparaat.

Tekst Renate Sluisdom           Beeld Archief Parbode

Haar voorganger op het politieministerie, Edward Belfort, stelde terecht dat een dergelijke uitspraak een hoge leidinggevende niet waardig is. Zij heeft zelf leiding gegeven aan het ministerie waaronder dit korps valt, is dus deel van het probleem geweest zonder ooit een oplossing aangedragen te hebben. Daar heeft ze, volgens eigen zeggen, de tijd niet voor gehad. Ze was te druk bezig met mensen ontheffen of –  mogelijk – corruptie plegen.

Deze uitlating heeft een zeer hoog gehalte van een open deur intrappen. Als we googlen op ‘politie corrupt’ komen we erachter dat in Indonesië, Brazilië, Nederland, de voormalige Antillen, België en in nog tal van andere landen, er van corrupte politieagenten gesproken en geschreven wordt. Niet dat het verschijnsel daarmee vergoelijkt wordt, maar corruptie is van alle tijden en alle plaatsen. Overal zijn er oneerlijke figuren die hun macht misbruiken ten gunste van zichzelf. In elke beroepsgroep, in elke sector, overal. Een tweede belangrijk kenmerk van corruptie is dat het zeer moeilijk te onderzoeken of te bewijzen is. Als iemand van haar kaliber dan toch zo’n uitlating doet, lijkt het al snel alsof het hier om een speciale soort corruptie gaat, misschien een ergere vorm. Of zou zij tijdens haar ministerschap van binnenuit kennis hebben meegekregen van de corruptie binnen het korps? Of sterker nog, de initiator zijn geweest van het een of andere corruptieschandaal?

Het is hoe dan ook ronduit schofterig, om, als je zelf leiding hebt gegeven aan een organisatie, diezelfde organisatie van corruptie te beschuldigen. Maar het laadt meer nog de verdenking op jezelf. En als je jaren na je ministerschap in je ministersauto blijft rondrijden, en zonder blikken of blozen aangeeft dat je in het proces zit van het voordelig overkopen van die auto, dan wordt nogmaals duidelijk dat je niet snapt dat je eigen gedrag wel opmerkelijk goed past binnen de definitie van corruptie.

Dit artikel lees je in de novembereditie van Parbode.

0

Gedeeld