Kinderen gaan niet naar school omdat ze er niet kunnen zitten. Zieke baby’s overlijden door het gebrek aan intensieve zorg. Tieners struikelen van het pad omdat ze niet gezien worden. De zorg en het onderwijs, twee belangrijke pilaren van de maatschappij, beknotten al te vaak de kansen van de jeugd. Als jongeren zich nu niet kunnen ontwikkelen, kunnen ze dan straks wel instaan voor de toekomst van Suriname?
Tekst Goele Vandenberghe
Op de eerste schooldag leidt de schelle schoolbel leerlingen in keurige uniformen naar de klaslokalen. In verschillende scholen blijken die leeg te zijn, afgezien van de verbaasde kindergezichten en zuchtende leerkracht aan het bord. Dan maar op de grond zitten om zich over hun boeken te kunnen buigen. Andere kinderen volgen om de dag les tot er voldoende stoelen en banken voor iedereen zijn. Sommigen missen zo wekenlang de helft van de lessen. Deze situatie doet zich niet alleen in het binnenland voor, waar een nijpend tekort aan middelen voor scholen meer regel dan uitzondering is. Het probleem is voelbaar geworden in de kustvlakte, zo ook in Paramaribo waar ouders verwachten dat hun kinderen meer kansen krijgen.
Meer leerlingen door doorstroming
‘Konden in de vakantie geen stoelen of banken geregeld worden?’, klagen bezorgde ouders en verzorgers die zelf naar oplossingen zoeken. Scholen wijzen naar het ministerie van Onderwijs, Wetenschap en Cultuur, dat pas bij de start van het schooljaar naar de aanvragen voor meubilair zou kijken. In een persbericht op 8 oktober liet het ministerie weten ‘al begonnen’ te zijn met de distributie, voor het schooljaar dat op 3 oktober begon. Niemand lijkt te begrijpen waarom dat niet eerder kon, maar luid klagen over de gemiste schooldagen van de kinderen doen weinigen.
Lees het hele artikel in het januarinummer van Parbode, nu in de winkel
Wilt u informatie over het afsluiten van een (digitaal) abonnement?
Klik op www.parbode.com/abonneren
Nu populair
