Wijsmanboter en een titel – Parbode Sneak Peek

Vroeger, heel vroeger, toen alles nog goed ging in ons land, toen aten we bij speciale gelegenheden gezouten Wijsmanboter uit blik, pure echte boter, afkomstig uit nederland. Het was de heerlijkste boter. En ik kan me nog mijn argeloze Surinaamse neef herinneren die in woede ontstak toen hij in de winkel in nederland een blik Wijsmanboter bestelde en de winkelier hem aankeek met een blik van ‘waar heb jij het nou in godsnaam over’. De arme neef wist niet dat Wijsman zijn boter niet produceerde voor de nederlandse markt. Maar dit terzijde. Producten uit nederland, ja, dat waren de beste producten, Friesche Vlag gesuikerde melk in blik en kaas, jonge, belegen, oude kaas, Goudse kaas en Leidse kaas. Terwijl de vruchten hier onder de guaveboom lagen te rotten, genoten wij van de heerlijkste jam gemaakt van Hollandse aardbeien!
Terwijl we onze neus ophaalden voor de dagublad die gratis langs de goot groeide, smulden we van de fijnste doperwten en wortelen, allemaal uit nederland. We wisten het allemaal, we wisten het zeker, wat uit nederland kwam, of om het breder te trekken, wat uit het buitenland kwam, dat was puik! Waar wil ik met deze terugblik en deze idyllische herinneringen naar toe? Ik wil van toen naar nu. Immers er komen nog steeds producten uit nederland en de guaves liggen nog steeds te rotten onder de boom. Maar er komen niet alleen nog steeds producten uit nederland, ook personen wagen nog steeds de overtocht naar ons land. Soms komen ze op ons verzoek, soms op eigen initiatief.

Vaak met de beste bedoelingen, maar helaas niet altijd. Die personen noemen zich vaak terecht, soms ten onrechte consultant, adviseur of trainer. Ze delen ons mee dat ze professor zijn, arts of coach. Ze bieden zich aan als begeleider of als vrijwilliger.En wij, u en ik, zitten te springen om deskundigen. We hebben dringend een consultant nodig, of een adviseur, iemand die over een zekere mate van deskundigheid beschikt. En onze buitenlandse deskundige komt werkelijk als geroepen. Wat doen we vervolgens? Maken we een vreugdedansje en omarmen we de geleerde vrouw enthousiast, of gaan we eerst even na, of zij wel een geldig diploma kan overleggen, voordat we met concrete voorstellen komen? Halen we de man juichend binnen, of vragen we toch eerst even naar een verklaring van goed gedrag? Trouwens, mag iemand zichzelf zomaar professor noemen, of een glimmend bord in de grond slaan met als titel ‘therapeut’ of ‘consultant’, ‘adviseur’ of ‘coach’? Ja hoor, iedereen doet maar. Als iemand het maar niet waagt om plompverloren een koperen bordje met de titel accountant aan het hek te plaatsen, want de titel accountant is een beschermde titel. Je bent strafbaar als je jezelf ten onrechte accountant noemt, het bordje moet van het erf en dat is zonde van het koper. Het is altijd goed om even na te gaan of iemand een beschermde titel hanteert, of uit het hoofd iets roept. Maar voorzichtig, de mededeling ‘ik was accountant bij de firma X, kan net zo goed betekenen dat mijnheer of mevrouw bij de betrokken firma de boekhouding deed. Een boekhouder beschikt over andere kennis dan een accountant. Hoe kunnen u en ik nou weten of iemand daadwerkelijk een diploma heeft, of een titel mag voeren? Voor artsen en gezondheidswerkers bestaat er, althans in nederland, een verplichte registratie, de zogenaamde BIG-registratie. Iedereen kan op het internet dat register inkijken. Voor accountants is er ook een register en datzelfde geldt voor actuarissen

Het hele artikel is te lezen in het augustusnummer van Parbode.

0

Gedeeld