Paramaribo
20/07/1941 – 08/02/2015
Dat wij sterven moeten, is inherent aan het geboren worden. Hoewel dit ons bekend is, gebeurt het al te vaak dat wij met stomheid, onbegrip en machteloosheid worden geslagen bij het heengaan van een uitzonderlijke sterveling. Dit was voor mij het geval bij het vernemen van het overlijden van ons aller Fred’. Zo begon Hans Breeveld zijn toespraak tijdens de uitvaartdienst. uitgaande van de vele goede beschouwingen over de persoon van Fred Budike, is dit niet te veel gezegd. Zijn leefwijze om kennis over te dragen, blijkt vooral uit het bij herhaling gebezigde: ‘u was een goede leermeester!’
Fred werkte als andragoloog aan de Anton de Kom universiteit van Suriname in de functie van buitengewoon hoofddocent. Hij schreef onder meer Coloniary (2004), over arbeidsrelaties en voorwaarden vanaf de Caribische slavernij tot aan de komst van de immigranten, Human Resource Management in Surinaams perspectief (2007) en De vroegernij (2013), over de periode van dehumanisering en uitbuiting van Afrikaanse en Aziatische arbeidskrachten.
Fred was naast hoofddocent ook enige tijd decaan van de Faculteit Maatschappij Wetenschappen en directeur van de Democracy unit. Wie denkt met een saaie en stoffige wetenschapper te doen te hebben, vergist zich. Hans Breeveld beschrijft hem als een man met een enorm netwerk: “of het nu ging om een jurist, een schrijver, een sporttrainer, een automonteur of een schilder, Fred wist altijd wel een of meerdere personen aan te bevelen.” Sleutelbegrippen bij de wetenschapsbeoefening waren voor Fred paradigma en paradigmaverandering. Deze werden steeds en nadrukkelijk in Caribisch perspectief geplaatst, welke volgens hem een constante wisselwerking vereiste tussen de universiteit en de rest van de samenleving.
Als coördinator van het project ‘Democracy for youngsters’ realiseerde hij met de Democracy unit dat kinderen op meer dan veertig scholen in Suriname op eenvoudige en aangename wijze ingevoerd werden in de beginselen van de democratie. Geen man die zijn stem verhief tijdens discussies, maar een die respect afdwong en van wie je wat kon leren wanneer hij zijn mond opende. Zo stond hij bij tori oso, orlando’s Coffee Shop, torarica of in het André Kamperveenstadion bekend.
Dominee Leo Dielingen sprak zijn waardering uit over een man die hard gewerkt heeft. “Wij hebben een lange vriendschapsband gehad, waarbij wij steeds in elkaars werk geïnteresseerd waren.” Zijn zelfgeorganiseerde tripjes naar het binnenland van Suriname met vrienden en kennissen, onder wie norman Matil, Georgine Acton, Humphrey Bendt, Sham Binda, Ronald Dongor en Hans Breeveld, eventueel met echtgenoten, zullen door deze groep gemist worden. Zijn vrouw titie en hun kinderen kijken met dankbaarheid terug op het leven van hun Fred.
Nu populair
