Wilfred Teixeira
Paramaribo
19/10/1920 – 10/12/2014
in mijn ouderlijk huis kwam zijn naam regelmatig voorbij, omdat mijn moeder een trouwe luisteraar was van de hoorspelen die hij schreef. Famiri Misma, Van halte tot halte met lijn 1 en A bonuman e waka nanga baka waren wekelijks te beluisteren via Radio Apintie. Het aantal afleveringen, respectievelijk 1.117, 500 en 400 bevestigen mijn gedachte dat we te doen hadden met een man die van doorzetten wist. Ook met het schrijven van verschillende toneelstukken heeft hij vele surinamers een dienst bewezen.
Hij wordt terecht beschreven als een groot toneel- en hoorspelschrijver. teixeira was lange tijd lid van het toneelgezelschap thalia; na zijn pensionering werd hij directeur van de schouwburg. evenals rein van Ommeren, Hugo Pos en Carmelita teixeira werd hij gedecoreerd met de gouden speld van het thaliamasker.
Hij kreeg ook andere onderscheidingen, waaronder Commandeur in de Orde van Oranje-nassau en Commandeur in de Orde van de Gele ster. naast zijn rijke culturele betrokkenheid verdiende hij zijn sporen als ambtenaar. Veertig jaar was hij griffier bij het 2e Kanton en onder zijn leiding is het ministerie van Defensie opgezet. Zijn echtgenote, met wie hij 54 jaar het leven gedeeld heeft, weet het nog precies: “Wijlen eddy Hoost, die toen minister van Justitie en Politie was, deed op hem een beroep om zich hiervoor in te zetten. Hij werd later directeur van dit departement.”
teixeira maakte deel uit van de door toenmalig president Jules Wijdenbosch ingestelde commissie die de voorloper moest worden van een op te richten mensenrechteninstituut. Prof. dr. ludwig Waaldijk was daar de voorzitter van.
als familyman zorgde hij regelmatig voor de nodige ontspanning. Het vakantieoord Kraka werd vaker door hen bezocht, maar ook reizen naar het buitenland met vrouw en kinderen hoorden erbij. Zijn vrouw herinnert zich zijn hobby: “Hij had een aquarium met siervisjes. tijdens onze tochten was het zoeken naar nieuwe exemplaren een gewoonte. Daar genoot hij van.” Wilfred was gemakkelijk in de omgang. “Zwervers en kinderen voelden zich altijd tot hem aangetrokken”, weet zijn weduwe. Hij zei dan: ‘Zie je, ik ben een goed mens, waarschijnlijk trek ik de mensen aan.’
Wilfred teixeira is een van mensen die aan het woord komen in de documentaire De vergeten strijders van Oranje, over surinaamse oorlogsveteranen van 1940- 1949. na de première op 6 december 2008 benadrukte hij het belang van deze productie: ‘Omdat vooral de jeugd heel weinig weet over die tijd in suriname’. een muzikaal eerbetoon aan teixeira vond in oktober 2012 in nederland plaats door Denise Jannah en De nazaten, een surinaams-nederlandse blazersensemble. Heel toepasselijk werd deze kaseko-cantate waarin jazz, latin, reggae en calypso waren verwerkt Famiri Misma genoemd.