Kunsthistoricus Bart Krieger
bespreekt elke maand een kunstwerk
Kunstwerken zijn op verschillende manieren te ‘lezen’. Met het oog, het hart en het hoofd. Het oog levert een objectieve beschrijving op, het hart een emotioneel subjectieve, en het hoofd kan het geheel in context plaatsen en hier betekenis aan geven. Deze maand: ‘Zitobject’, hout, door Delano Paul Mac Andrew, 2013.
Wat zien we?
Een felrood object dat op de grond staat. Grofweg bestaat het uit een verticaal en een horizontaal deel. Het verticale deel is rechthoekig en er is een driehoeksvorm uitgezaagd die met de punt naar boven wijst. Het horizontale deel is ook rechthoekig en loopt in twee delen uiteen, waardoor er een wigvormige uitsparing in het midden ontstaat. Omdat het horizontale gedeelte niet op de grond rust maar zo’n twintig centimeter boven de grond blijft, lijkt het object te zweven.
Wat voelen we?
Een ongelofelijke drang om erop te gaan zitten!
Wat denken we?
De alarmerende kleur en de glans schrikken de toeschouwer niet af, maar verleiden juist. De menselijke maat van het object met de ongebruikelijke vorm maakt nieuwsgierig. Het object lijkt de houding van een geknielde zittende persoon voor te stellen. Je zou als toeschouwer zo je benen onder de korte ‘poten’ van het object willen krullen, om op het horizontale deel te gaan zitten, en voilà: geknield als een geisha. Dit sculpturale object, waarin alleen een schetsmatige contour van een mens is te ontdekken, herbergt één enkele zithouding. In feite is het object het tegenovergestelde van de ledenpop, die wel zijn menselijkheid heeft gehouden en in alle vormen is te buigen. De overeenkomst is dat het objecten zijn om de menselijke houding te bestuderen. Er zijn meer stoelen met menselijke trekken. Zoals de stoel van Bjarne Melgaard uit 2013 in de vorm van een zwarte vrouw, die begin dit jaar in één klap wereldberoemd werd. Een blanke galeriehoudster besloot zich op de stoel te laten portretteren bij een interview dat zij gaf voor een Russische glossy. De hele (zwarte en niet zwarte) wereld viel over haar heen. Misschien vooral omdat het interview werd gepubliceerd op Martin Luther King Day. De stoel van Melgaard is overigens een remake van de stoel van een witte vrouw, gecreëerd in 1969 door de Britse popart kunstenaar Allen Jones.
Betekenis?
Geen politieke boodschap of statements. In feite is Mac Andrew een stierenvechter die ons een rode lap voorhoudt om die weg te trekken zodra we aanvallen. Want op deze stoel, die deel uit maakt van een hele serie, kun je niet zitten. Daar is de constructie niet sterk genoeg voor en daar zijn ze ook nooit voor bedoeld. Het zijn sculpturen die bakens markeren in een artistieke ontdekkingstocht naar de kunst van het zitten.
Nu populair
